Rozporządzeniem prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego wprowadzony zostaje na terenie całej Polski stan wojenny. „Obywatele Rzeczypospolitej! Nocy dzisiejszej odwieczny wróg nasz rozpoczął działania zaczepne wobec Państwa Polskiego, co stwierdzam wobec Boga i Historii. W tej chwili dziejowej zwracam się do wszystkich obywateli państwa w głębokim przeświadczeniu, że cały naród w obronie swojej wolności, niepodległości i honoru skupi się dookoła Wodza Naczelnego i sił zbrojnych oraz da godną odpowiedź napastnikowi, jak to się już nieraz działo w historii stosunków polsko-niemieckich. Cały naród polski, błogosławiony przez Boga, w walce o swoją świętą i słuszną sprawę, zjednoczony z armią, pójdzie ramię przy ramieniu do boju i pełnego zwycięstwa” Odezwa Prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 1 września 1939 r.
Wojska niemieckie rozpoczęły działania zbrojne 1 września 1939 r. o godzinie 4.35 od zbombardowania Wielunia (liczbę ofiar cywilnych szacuje się na około 1200 osób). Atak ten nastąpił tuż przed salwami pancernika „Schleswig-Holstein” oddanymi w kierunku Westerplatte o godz. 4.45. Armia niemiecka, o świcie, bez wypowiedzenia wojny przekroczyła na całej niemal długości granice Rzeczypospolitej, rozpoczynając II wojnę światową. Niemiecki plan ataku na Polskę przewidywał wojnę błyskawiczną, której celem miało być okrążenie i zniszczenie armii polskiej. 3 września związane z Polską układami sojuszniczymi Wielka Brytania i Francja przekazały władzom III Rzeszy ultimatum, w którym domagały się od Niemiec natychmiastowego wstrzymania działań wojennych i wycofania swoich wojsk z terytorium Polski. Pomimo wypowiedzenia wojny Niemcom wojska brytyjskie i francuskie nie podjęły jednak żadnych efektywnych działań militarnych przeciwko III Rzeszy. Polska, mimo gwarancji traktatowych, pozostała w konflikcie z Niemcami osamotniona.
6 października zakończyła walkę ostatnia duża polska formacja - Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”, dowodzona przez gen. Franciszka Kleeberga, która przedzierając się w kierunku Warszawy toczyła boje i z Wehrmachtem i z Armią Czerwoną, ostatni z nich znany jest jako bitwa pod Kockiem. Osamotnione w walce Wojsko Polskie nie mogło skutecznie przeciwstawić się agresji Niemiec i sowieckiej inwazji dokonanej 17 września (będącej konsekwencją tajnego układu Ribbentrop – Mołotow z 23 sierpnia 1939 r.). Konsekwencją tej sytuacji stał się kolejny rozbiór Polski, dokonany przez niemęcką III Rzeszę i Związek Radziecki, dwa sprzymierzone totalitarne reżimy, narodowosocjalistyczny i komunistyczny.
W czasie wrześniowych walk wojska niemieckie postępowały z wyjątkowym okrucieństwem. Lotnictwo atakowało ludność cywilną, a Wehrmacht na zdobytych terenach dokonywał masowych egzekucji. Rozpoczęto operacja „Tannenberg” - zaplanowany niemiecki mord na ludności cywilnej, mający na celu eksterminację polskiej warstwy przywódczej oraz inteligencji. „Stawiając czoło blitzkriegowi przez pięć tygodni w osamotnieniu - stwierdzał prof. Norman Davis - armia polska spisała się lepiej niż połączone siły brytyjskie i francuskie w roku 1940. Polacy spełnili swój obowiązek”. Chwałą Polskim Bohaterom!
Zainteresowanych historią zapraszamy do odwiedzenia strony IPN o kampanii wrześniowej 1939 https://1wrzesnia39.pl/ Można tu znaleźć kalendarium wydarzeń, które doprowadziły do wybuchu II wojny światowej oraz przebieg kampanii wrześniowej na ziemiach polskich, wybór dokumentów, relacje świadków, galerię zdjęć i fragmenty filmów.
Zapraszamy również do obejrzenia w IPNtv filmu: Niezwyciężeni
